ആത്മകഥാംശമുള്ള ലേഖനങ്ങള്‍

എന്റെ പ്രവാസജീവിതം

എന്റെ വായനയുടെ തുടക്കവും ഒടുക്കവും

പുസ്തകങ്ങളോടുള്ള കമ്പം വളരെ കുട്ടിക്കാലത്തു തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു. വായിക്കാറായപ്പോള്‍ അച്ഛന്റെ പുസ്തകഷെല്‍ഫ് ഒരു ഖനിയായിരുന്നു, പല വിശ്വസാഹിത്യകാരന്മാരേയും പരിചയപ്പെടുന്നത്..... പിസിമ്മാമയുടെവീട്ടില്‍നിന്നാണ് മലയാളത്തിലെ നോവലുകളും ചെറുകഥാ പുസ്തകങ്ങളും വായിച്ചത്.

എന്റെ ആദ്യകാല കഥകള്‍

ആ കഥ തരക്കേടില്ല എന്ന് അച്ഛന് തോന്നിയിട്ടുണ്ടാകണം. അദ്ദേഹം അത് പി.സി.മ്മാമന് അയച്ചുകൊടുത്തു, അഭിപ്രായമറിയാന്‍. അദ്ദേഹമാണല്ലൊ കഥയുടെ ആചാര്യന്‍. പി.സി.മ്മാമയുടെ കത്ത് ഉടനെ വന്നു. 'ഹരിയെ ഗൗരവമായി എടുക്കേണ്ട സമയമായിരിയ്ക്കുന്നു.

എന്റെ കോളജ് ദിനങ്ങൾ

പ്രണയത്തിന്റെ സൗരഭ്യമോ സുഹൃദ് വലയത്തിന്റെ ഊഷ്മളതയോ ഇല്ലാതെ, ഇഛാഭംഗത്തിന്റെ യും ലഭിക്കാതിരുന്ന അവസരങ്ങളുടെ കൊടുംശൈത്യത്തിന്റെയും ഒരു പഠനകാലമായിരുന്നു എന്റേത്. ഒരു കാമ്പസ്സ് ഓർമ്മകൾ എന്ന സംജ്ഞയിൽ പൊതുവേ പ്രതീക്ഷിക്കാവുന്ന ഘടകങ്ങളൊന്നും…

ഇനി ഇതാവര്‍ത്തിക്കരുത്

ഞാൻ അന്ന് ഒരു വലിയ പാഠം പഠിച്ചു. എല്ലാവർക്കും അവരവരുടേതായ സ്വകാര്യതയുണ്ട്. അതിൽ അതിക്രമിച്ചു കടക്കുന്നത് മാന്യതയല്ല. ..... ഞാൻ മാനേജരോട് പിറ്റേന്ന് മാപ്പു ചോദിച്ചു. എന്നെ കുറച്ചു നേരം നോക്കിയിരുന്ന ശേഷം ആ വലിയ മനുഷ്യൻ ഇതു മാത്രം പറഞ്ഞു. 'ഇനി ഇതാവർത്തിക്കരുത്.'

നീ എവിടെയാണെങ്കിലും

ഞാൻ കുറേ നേരം ഒറ്റയിരിപ്പിൽ ഇരുന്നു. ഞാൻ കരയുകയായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ കരഞ്ഞിരുന്നത് അന്യായമായ എന്റെ ദുരാഗ്രഹങ്ങളുടെ പൂർത്തീകരണത്തിനു സംഭവിച്ച തടസ്സങ്ങളുടെ പേരിലല്ല, മറിച്ച് ഒരു പെൺകുട്ടിയ്ക്ക് എന്നോടുള്ള കറകളഞ്ഞ സ്‌നേഹത്തിന്റെ പേരിലായിരുന്നു.

പ്രണയം യാത്രയില്‍

യാത്രയിലെ പ്രണയം എനിക്കിഷ്ടമായിരുന്നു. അതു ഇരുവഴി പ്രേമമാണെങ്കിൽ മാത്രം. അല്ലാതെ സിനിമയിൽ കാണുന്നപോലെ ആണിന് പെണ്ണിനോടു മാത്രം സ്‌നേഹം തോന്നുകയും അതിന്റെ സാക്ഷാൽക്കാരത്തിന്നായി പിന്നാലെ നടന്നും പാട്ടു പാടിയും അഭ്യാസങ്ങൾ കാണിക്കുന്ന പൈങ്കിളി….

ജാക് ലെമനും ഞാനും

ജീവിതത്തിൽ ഒരു ജാക് ലെമനാകേണ്ട ഗതികേട് എനിക്കുമുണ്ടായി. ബോസിനു വേണ്ടിയല്ല, സ്‌നേഹിതനു വേണ്ടി. അയാൾ ഒരു ബംഗാളി പെൺകുട്ടിയുമായി സ്‌നേഹത്തിലായിരുന്നു. ഗാഢമായ സ്‌നേഹത്തിൽ. വീട്ടുകാർ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല.

മനസ്സില്‍ ഇന്നും ആ ചെറുപ്പക്കാരന്‍

അയാൾക്കു വേണ്ടി ചെലവാക്കിയ പണെമെല്ലാം എന്നെങ്കിലും തിരിച്ചു തരാതിരിക്കില്ലെന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണയാൾ പോയതെങ്കിലും അതുണ്ടായില്ല. അയാൾ പോയപ്പോൾ എനിക്കു വിഷമമായി. എത്രയായാലും അച്ഛന്റെ കവിതകൾ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന മനുഷ്യനാണ്.

ഒന്നും തിരിച്ചുകൊടുക്കാനാവാതെ

വളരെ മുമ്പ്, അതായത് അറുപതുകളിൽ ഉണ്ടായ ഒരു സംഭവമാണ്. എനിക്ക് ഇരുപത്തിരണ്ടു വയസ്സു പ്രായം. ഞാനൊരു മഹാനഗരത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. മഹാനഗരങ്ങളിലെ ആയിരക്കണക്കിന് മലയാളി അവിവാഹിതരെപ്പോലെ......

സ്വാമിജിയുടെ അനുഗ്രഹം

ആദ്യം കേട്ട വാചകം തന്നെ എന്നെ പിടിച്ചുനിർത്തുന്നതായിരുന്നു. 'ലോകം ഇന്ന് ബ്രെയ്ക്കില്ലാതെ ഒരു വലിയ താഴ്ചയിലേയ്ക്ക ് അതിവേഗം സഞ്ചരിയ്ക്കുന്ന വണ്ടിപോലെയാണ്……..' എന്റെ ഉള്ളിലെ പലതും കുടഞ്ഞുണർത്താൻ പര്യാപ്തമായിരുന്നു ആ വാക്യം.

വരന്‍ വന്നത് മെഴ്സീഡസ് കാറില്‍

അതിനിടയ്ക്ക് വധുവിന്റെ വീട്ടിൽ ബഹളമായിത്തുടങ്ങി. വരന്റെ ബന്ധുക്കൾ മാത്രം വന്നതു കൊണ്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ. താലി കെട്ടാൻ വരൻ തന്നെ വേണമല്ലൊ. പ്രോക്‌സിയിൽ ചെയ്യാൻ പറ്റാത്ത ഒരേ ഒരു കാര്യം അതാണ്. വധുവിന്റെ അച്ഛൻ ഒരു അറ്റാക്കിന്റെ അടുത്തെത്തി നിൽക്കുകയാണ്.

തൂക്കിയിട്ട തിരശ്ശീലക്കിരുവശത്തും

മാഷെ ഞാനിനി കുറേ സർ റിയലിസ്റ്റ് കഥകളെഴുതാൻ പോകുന്നു'വെന്ന് മുകുന്ദൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനദ്ഭുതപ്പെട്ടു. അങ്ങിനെയൊക്കെ എഴുതാൻ കഴിയുമോ? കഴിഞ്ഞാൽത്തന്നെ അത് എത്രത്തോളം സ്വാഭാവികമായിരിക്കും?

ആറ്റിലൊലിച്ചെത്തും ആമ്പലപ്പൂപോലെ

പൂതപ്പാട്ട്. അറിയോ? ഉണ്ണി പള്ളിക്കൂടത്തിലേയ്ക്ക് പോണത് കിളിവാതിലിൽക്കൂടി പൂതം നോക്കിനിൽക്കണ ഒരു രംഗംണ്ട്. ആറ്റിലൊലിച്ചെത്തും ആമ്പലപ്പൂപോലെ, ശരിക്കു പറഞ്ഞാൽ ഹരിയെപ്പറ്റിത്തന്ന്യാണ് അച്ഛൻ ആ വരികള്‍ എഴുതിയത് എന്ന് എനിക്കു തോന്നാറുണ്ട്. എന്നെപ്പറ്റിയും.

കഥാകൃത്തിന്റെ കാവ്യവായന

അച്ഛനിൽനിന്നല്ല അമ്മയിൽനിന്നാണ് കഥയെഴുതാനുള്ള പ്രേരണയും കഴിവും ലഭിച്ചത്. അമ്മയുടെ കവിത-കഥയെഴുത്ത് വിവാഹത്തിനുശേഷം പൊടുന്നനെ നിൽക്കുകയാണുണ്ടായത്. അമ്മ നിർത്തിയേടത്തുനിന്ന് ഞാൻ തുടങ്ങണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു അമ്മയ്ക്ക്.

മുംബൈയില്‍ ഒരജ്ഞാതജീവിതം

ബോംബെയിൽ എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അജ്ഞാതവാസം തന്നെയായിരുന്നു. ബോംബെയിൽ താമസിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് എന്തുകൊണ്ടോ എനിക്ക് അവിടുത്തെ സാഹിത്യകാരന്മാരുമായി ഒരുവിധത്തിലുള്ള ബന്ധങ്ങളുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അക്കാലത്ത് ഞാൻ ഒരുപാടു കഥകളെഴുതി

പങ്കെടുക്കാന്‍ പറ്റാതിരുന്ന ഒരു കല്യാണം

ഞാനൊരു നല്ല സെയ്‌ല്‌സ്മാനായിരുന്നു, പ്രത്യേകിച്ചും ഭാര്യയ്ക്ക് സ്വപ്നങ്ങൾ വില്ക്കുന്നതിൽ. ആ സ്വപ്നങ്ങൾകൊണ്ടാണ് പാവം ലളിത ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വിഷമകരമായ വർഷങ്ങൾ പിന്നിട്ടത്. എന്തായാലും ആ ദിവസം രക്ഷപ്പെട്ടല്ലൊ എന്നു കരുതി ഇരിക്കുമ്പോഴാണ്........

ടിങ്കുവും മറ്റും

ഞങ്ങളുടെ കല്യാണ ഫോട്ടോകളിൽ ഇല്ലാത്തതിൽ ഞങ്ങളുടെ മകന്‌ കുണ്ഠിതമുണ്ടാകാറുണ്ട്. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് രണ്ടു കൊല്ലത്തിനുശേഷം മാത്രം ജനിച്ച അവനെ കല്യാണഫോട്ടോകളിൽ നിർത്താൻ പറ്റാത്തതിൽ ഞാൻ മാപ്പു ചോദിക്കും.

ഒരു കുട്ടിയുടെ കഥ

ഞാനും ഭാര്യ ലളിതയും കാന്തം കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയവരാണെന്നു തോന്നുന്നു. ചെറിയ കുട്ടികളെ ആകർഷിക്കുന്ന ഏതോ ഘടകം ഞങ്ങളിലുണ്ടെന്നു തീർച്ച. ഏതു കുട്ടിയും ഞങ്ങളെ, പ്രത്യേകിച്ച് ലളിതയെ കണ്ടാൽ അടുത്തുകൂടും.

വിന്നി എന്ന കൊച്ചുസുന്ദരി

ഒരു പിഞ്ചോമന നഷ്ടപ്പെട്ട അമ്മയുടെ ദുഃഖം തേങ്ങലായി പുറത്തു വരികയാണ്. അമ്മയുടെ ഭാവവ്യത്യാസം എന്തിനെന്നു മനസ്സിലാവാതെ പകച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന വിന്നിയും ചുണ്ടു പിളർത്തി കരയാൻ തുടങ്ങി. സ്‌നേഹിതയ്ക്കു പെട്ടെന്നുണ്ടായ ഭാവപ്പകർച്ചയിൽ ആദ്യം അമ്പരന്നെങ്കിലും .....

ഒരായിരം നന്ദി ദൈവത്തിന്

പുറകിൽ നിന്നു വന്ന നന്ദിവാക്കുകൾക്കു നേരെ വെറും ചിരിമാത്രം തിരിച്ചു കൊടുത്ത്, ദൈവത്തിന് നേരത്തെ കൊടുത്ത ഒരു നന്ദി തിരിച്ചെടുത്ത് അതിനു പകരം ഒരായിരം നന്ദി നൽകിക്കൊണ്ട് കടയിൽനിന്നിറങ്ങി.